Stuwdam in Wuppertal Ronsdorf

Van stuwdam Ronsdorfer Talsperre naar Gelpedal, Saalbachdal en terug

Deze wandeling is 9 kilometer lang, heeft 180 hoogtemeters en loopt rondom het grondgebied van de gemeente Ronsdorf. Beginnend bij de stuwdam dalen we via Holthausen af, het Gelpedal in, langs de Käshammer en Haus Zillertal en weer omhoog naar de stuwdam, vanwaar we een kleine omweg maken naar het vredige dorpje Heidt voordat we weer ons startpunt bereiken.

Start op de wandelparkeerplaats in de Talsperrenstraße

Startpunt is de wandelparkeerplaats op de hoek Talsperrenstraße/An der Blutfinke, waar meestal een parkeerplaats te vinden is, zelfs in zonnige weekends. Bij halte Ronsdorfer Talsperre stoppen verschillende bussen, waaronder buslijn 640 richting Echoer Straße. 

We gaan op weg en slaan rechts af, de weg naar beneden volgend. We houden ook rechts aan bij de splitsing. Na enkele meters negeren we de eerste splitsing naar rechts, we nemen de tweede. We gaan verder naar beneden over een bospad. Zodra we een breder pad uitkomen, gaan we weer rechtsaf.

Bosbelevenis stuwdam Ronsdorfer Talsperre

Al na een paar meter zie je aan de rechterkant een bord van het bosbelevenispad bij de Ronsdorf-stuwdam. Hier kunnen wandelaars het mooie bos verkennen. Neem bij de volgende splitsing het hogere pad rechts. Links van ons zie we het groene water van het stuwmeer door de bomen heen schitteren.

We komen bij een klein kruispunt en gaan over op het iets bredere grindpad links van ons. Aan deze kant stroomt ook de Saalbach naar de stuwdam. We komen de Saalbach later weer tegen, als de beek uit het stuwbekken stroomt. Het pad wordt wat steiler, komt uit op een verhard pad, en we gaan naar links. Daarna steken we weer een kruising over en komen we in een dichter bos. Na een lichte bocht naar links moeten we even goed opletten. We willen hier een iets moeilijker te herkennen bospad gebruiken, dat naar rechts leidt. We gaan langs een houten slagboom, het bos uit en tussen twee percelen door. Zo komen we op de Holthauser Straße, waar we linksaf slaan. Al na enkele meters, achter een oude boomkwekerij, hebben we een prachtig uitzicht over het dal. Op het einde van de weg, op de hoek, zien we het restaurant Alt & Neu. We gaan linksaf en meteen rechtsaf de straat Am Sonnenblick in, door een wijkje met eengezinswoningen. Net achter de woonwijk is er een prachtig panorama met uitzicht op de wijk Küllenhahn met zijn opvallende telecommunicatietoren en rechts daarvan buurstad Remscheid.

Wandelen door bosgebied Eimholz naar het Gelpedal

Voor een boomkwekerij nemen we een pad naar links over het weiland, dat ons bergafwaarts naar het bos leidt. Het oude pad is helaas helemaal overwoekerd en dichtgegegroeid, maar meteen rechts ernaast ligt het pad dat wij moeten hebben. Verder over dit pad naar het bosgebied Eimholz. Er lopen veel wortels door het pad en het is flink uitgesleten. Des te meer voorzichtigheid is geboden. Al snel bereiken we een breder wandelpad en slaan we links af. Het wordt een beetje steiler. Bij de volgende kruising gaan we rechtsaf.

Langs voormalige werkplaatsen, slijperijen en hamersmidsen

We hebben nu het Gelpedal bereikt en steken de beek de Gelpe over, over een houten brug, daarna gaan we linksaf. We verlaten het grondgebied van de gemeente Ronsdorf en komen in stadsdeel Elberfeld – zo zullen we tijdens deze tocht nog vaker wisselen tussen deze twee. We blijven op het brede pad, links van ons stroomt de Gelpe en borden wijzen aan waar de vroegere Kotten – de slijp- en smeedwerkplaatsen – stonden. We komen onder meer langs het Speckhämmerchen en de Pickardtskotten. Na enkele meters vindt je op het informatiebord bij de Hammerschlot, een schoorsteen van een van de werkplaatsen, trouwens de enige schoorsteen die overgebleven is, een overzicht van de werkplaatsen. We gaan links om de Hammerschlot heen en steken daarbij nog een keer de Gelpe over, en gaan dan rechtsaf. We gaan over het bospad en volgen de loop van de Gelpe aan onze rechterhand. Langs de beek ligt hier prachtig ooibos, typisch voor het Bergische land. Na een tijdje splitst het pad zich, maar komt na een stukje weer samen en komt dan uit op een breed wandelpad. Dit volgen we naar links, naar de slagboom toe.

Langs de Käshammer, het Saalbachdal in

We gaan tot aan de voormalige uitspanning die 'Käshammer' heette, tegenwoordig is het een woonhuis. Rechts van ons achter een hek ligt de eigenlijke Käshammer, de oude werkplaats. Bij de splitsing gaan we naar rechts en volgen de weg verder langs de Gelpe. Er zijn twee mogelijkheden om linksaf te gaan. We kiezen de tweede, die ons naar een smal paadje leidt. Je kunt dit paadje kiezen of de geasfalteerde weg die er parallel aan loopt.

Wie nog energie genoeg heeft, gaat linksaf en begint aan de weliswaar niet al te steile, maar wel langgerekte klim door het Saalbachdal. De Saalbach wordt hier op meerdere plaatsen achter elkaar gestuwd. Nu worden deze vijvers bewoond door vissen en eenden. Ooit dienden ze voor de aandrijving van diverse werkplaatsen.

Fantastische uitzichten vanaf stuwdam Ronsdorf

Bij de volgende twee kruisingen blijven we links gaan, totdat boven op de stuwmuur van de Ronsdorfer Talsperre aankomen. We gaan naar rechts en steken de stuwmuur over. Hier heb je een prachtig uitzicht, in beide richtingen, zowel over het stuwmeer met zijn unieke waterkleuren als over het Saalbachdal. Wie een beetje moe geworden is en liever een stukje afsnijdt, die gaat hier linksaf er volgt de straat die je rechtstreeks terugleidt naar de wandelparkeerplaats.

Wie liever nog een stukje doorwandelt, gaat hier rechtsaf, een bospad is. Nog een klimmetje en dan gaat het pad bij de splitsing over in een veldweg. Aan de rechterkant kun je hier tot Remscheid kijken. De voor de skyline zo kenmerkende torens zijn goed te herkennen: de historische watertoren en de toren van het raadhuis.

Tot slot van de wandeling: terug in de idyllische dorpskern van Heidt

Via een pad langs heggen komen we in de historische dorpskern van Heidt. Beeldbepalend hier zijn de typische 'Bergische drie': de witte muren met vakwerk, zwarte leisteen en de groene luiken en deuren. Karakteristiek zijn ook de boerendeuren, waarbij de bovenste helft open kan terwijl de onderst helft dicht blijft. Ze worden hier ook wel 'kletsdeuren genoemd', handig om op de deur leunend te kletsen met buren of passanten. Het oude 'spuithuis' oftewel de brandweerkazerne uit 1867 is net als het grootste deel van dit dorpje een beschermd monument.

Tegenover huisnummer 1 gaan we linksaf, de Dörpfeldstraße in, die ons langs de oude school van Heidt leidt. Bij de volgende splitsing houden we rechts aan en komen zo terug op de parkeerplaats voor wandelaars, waar onze wandeltocht eindigt.